Co chce, to robi., Najnowsze wpisy, wpisy, strona 4

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	01	02

Najnowsze wpisy, strona 4

Po pracowitej sobocie (szkolenie) miałam leniwą niedzielę. Obejrzałam film o płaszczkach, poszłam do sklepu, poprzekładałam strony w segregatorze, ugotowałam obiad, zrobiłam pranie, posprzątałam kocie siki, wysłałam maila związanego z moimi badaniami literackimi - słowem, nie zrobiłam nic.

Wczoraj Jot wrócił późno z meczu z drużyną, z którą dwa i pół roku temu skończyło się dramatycznie, tj. sprawą w sądzie arbitrażowym federacji piłki nożnej. Sama zeznawałam wtedy na rozprawie... Tym razem po prostu przegrali bez większej afery.

W obliczu strasznych rzeczy, jakie dzieją się w świecie postanowiłam zająć się pisaniem o czymś neutralnym.

Wybrałam dwa słowa z leksykonu moich dziadków, czyli z gwary zachodniomałopolskiej: chytry i bogato.

Chytry bynajmniej nie kojarzył się u nas z przebiegłym lisem; chytry to skąpy, taki, co wszystko tylko sobie, sobie. Znaczy - nie dzieli się.

Bogato zwykle występowało w zdaniach o wymowie negatywnej, używane z sarkazmem: - Bogatoś pojadła! (wskazując na nietknięty talerz). Czyli bogato określa jakość jakiegoś działania i w rzeczywistości znaczy marnie, ledwie.

Świat zmierza do upadku; mocarstwa grają mniejszymi od siebie. Podobno jest tak, jak w 1938, a więc na chwilę przed.

Pocieszam się, że już wielokrotnie świat zmierzał do upadku i owszem, potknął się, potłukł, ale wstał.

Niepokój, niepewność narasta. Boli mnie żołądek.

Trochę mi tęskno za sukcesem. Bywały takie w moim życiu.

Wczoraj drużyna Jota przegrała bardzo wysoko; chłopcy poszli potem na kolację (na pociechę). Tak bym chciała, żeby znowu wygrali. Niech przyjdzie wiosna i zwycięstwa.

I ja znowu się ścigam o lepszy los, pracę, pieniądze. Może się uda, może nie. Ale najpierw trzeba zainwestować i czas, i energię.

I może przyjdzie zwrot.

I potrzeba mi sukcesu.

Soboty są zwykle robocze, choć wyciągam z nich, co mogę: śpię do oporu. Sny miałam fascynujące. Po czym weszłam do wanny.

Po czym poszłam na zakupy. Po raz kolejny przeklinałam decyzję o kupnie butelek i pojemników (wino, płyn do prania): są już dla mnie za ciężkie. W ręku obciążona, choć bardzo poręczna torba z hiszpańskiej Mercadony, na plecach wyładowany plecak. I w takim wielbłądzim stanie spotykam dawnego kierownika. Zaczepia mnie (ja bez okularów na nosie widzę niewiele). I zagaduje. Jest z dwojgiem dzieci; pamiętam go jako ojca jednego synka. Zagaduje, pytając o oczywistości. Żegnamy się szybko.

Pamiętam mu, że stworzył wokół siebie, w zespole, rodzaj kultu jednostki. Wyłączył mnie na koniec z wydarzeń wieńczących wieloletni projekt, w którym odegrałam podwójną, bardzo ważną rolę. Nie zaprosił do napisania tekstu do książki podsumowującej ten projekt.

To były pod wieloma względami stracone lata, choć czegoś mnie nauczyły.

Na szczęście pogoda przyjemna, słońce.

Co chce, to robi.

Kalendarz

Kategorie postów

Strony

Linki

Archiwum

Najnowsze wpisy, strona 4

Zakończenie weekendu

Słowa z regionu

Świat.

Ach, gdzież są niegdysiejsze śniegi

Sobotni kieracik

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	01	02

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	01	02

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	01	02