Co chce, to robi., Najnowsze wpisy, wpisy, strona 81

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31	01	02

Najnowsze wpisy, strona 81

W tym tygodniu mam zwolnienie lekarskie, bo do ucha/zatok wlazł mi wirus. Lewe zatkane.

Mam więcej czasu. Poleguję.

Dziś pocztą dostałam legitymację studencką, bardzo się cieszę, że przyszła jako namacalny dowód nowego początku.

Czuję się bardzo słaba, a w świecie dokoła czai się zło. Szkoda, bo to piękny świat i można by spokojnie w nim żyć, koegzystując.

Zginęło zaszczute dziecko, wolało nie żyć. Nikt nie poniesie za to kary, hejterzy czują się ponad to.

Budzi to moją wściekłość.

Od siedemnastu lat moim instynktem jest ochrona mojego potomstwa, myślę zupełnie serio, że mogłabym w jego obronie zrobić wszystko.

Uczucie bezsilności, gdy panoszy się zło. A wszystko to już było; jestem przecież świeżo po lekturze wspomnień z czasów II wojny światowej, po lekturze pamiętników polskich Żydów. Szczucie i hejt to to samo zło, teraz przez media wyniesione na wyższy level skuteczności.

Dziś dobiłam do 40 godzin praktyk. Chcę mieć jeszcze osiem i koniec.

Bardzo zmęczona, chyba się pochoruję.

Wczorajsze zajęcia doprowadziły mnie na skraj wycieńczenia. Wszak to nie ja mam dwanaście lat, tylko moi uczniowie.

Ale dojechałam do domu. I padłam.

Zjadłam dużą, niezdrową kolację i poszłam spać.

Wstałam już całkiem chora.

Druga infekcja w ciągu dwóch tygodni - to stanowczo powyżej mojej średniej i sygnalizuje wielkie osłabienie.

Ziemia okręciła się ponownie wokół Słońca i Jot skończył kolejny rok życia. Ostatni jako dziecko. Jest daleko ode mnie, ale jest między nami jakaś niewidoczna pępowina. Miłość to chyba się nazywa.

Dziś dotarły do mnie wyczekiwane wieści: przyjął mnie do szkoły doktorskiej jeden z najlepszych uniwersytetów świata. Po dwudziestojednoletniej przerwie wracam na studia doktoranckie z planem, żeby napisać pracę jak najlepiej i jak najszybciej.

I tak stres ostatnich miesięcy powoli opada w tym pięknym dniu. A niebo szare jak ołów.

Tamtego dnia, siedemnaście lat temu, panowała prawdziwa zima: padał śnieg. Wczesnym popołudniem wyjęto mi Jota z brzucha. Zamiauczał jak kotek. I tak to się zaczęło. A za rok pójdzie na studia.

Co chce, to robi.

Kalendarz

Kategorie postów

Strony

Linki

Archiwum

Najnowsze wpisy, strona 81

Pusto

Zło zło zło

Całkiem

Kryzys środka tygodnia

Na nowo

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31	01	02

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31	01	02

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31	01	02