Blog zastępczy, szary, pakowy, gat. II. / Albonubes: typowa szatynka.
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
Nadal leżę, trochę siedzę (bo mistrzostwa świata, więc TV), gorączka rośnie i spada. Zaliczenie już zdobyłam po "obronie ustnej", ale muszę jeszcze odesłać pracę na piśmie.
Zabawne, jak dziwnie pisze się prace zaliczeniowe, gdy mózg się zacina. Bardzo, bardzo powoli.
Nie jest to kowid, ale coś mi wlazło do nosa.
Wpółleżąc, uczestniczę w zajęciach moich studiów podyplomowych, ale tylko jedną półkulą, bo wirus, wirus tryumfuje dziś.
A jutro?
Nooo, jakoś wyszliśmy z grupy, a teraz nas raczej Francuzi rozjadą.
No ale ok, jakiś mały sukcesik jest.
Jot przeżywa, cieszy się, bo cóż, on nie może pamiętać Hiszpanii'82.
A matka owszem!
Jechałam spod Centralnego na Saską. To znaczy, najpierw czekałam, długo, bo akurat "kobiety od aborcji dogadały się z Agrounią" i Aleje były zablokowane dla ruchu kołowego, w tym transportu miejskiego - przez manifestację. Więc wysiadłam z tramwaju już na Kruczej, podeszłam pod Centralny, odebrałam walizkę ze skrytki i chwilę później już - pod Hard Rock Cafe - czekałam na autobus jadący na Saską.
Oprócz kobiet od aborcji z Agrounią niebezpiecznie blisko moich uszu przez megafon krzyczała pani, która odnalazła Jezusa. Była to kakofonia i pandemonium. Ale jednocześnie koiło mnie ciepłe powietrze i cichy szelest języka rosyjskiego sączący się ze strony młodzieży czekającej na przystanku.
Gdy wreszcie podjechało 507 i wturłałam się do środka z walizką, okazało się, że jeden ze współpasażerów jest w stanie wskazującym na niedawne spożycie, śmierdzi wódą, i w związku z tym cierpi na słowotok oraz straszliwą czkawkę. Dawał temu wyraz przez telefon komórkowy.
- Agnieszszka, ale dlaczego ty tak rela... relatywizujesz? - dopytywał rozmówczynię, podobno przebywającą na Śląsku. - Nic nie piłem, to już nie można mieć czkawki? Ale wiesz co, ja już k... nie chcę być nauczycielem. Eee, wiesz, kobiety od aborcji dogadały się z Agrounią i są stra... szne korki.
Posłuchałabym dalej, bo mnie to fascynowało bardziej niż Neonówka, ale czas już byl wysiadać, żeby wbić się K. na chatę, na ostatni w tej edycji nocleg.
Miałam sen, w którym uczyłam filozofii. (Mam uprawnienia do uczenia etyki, podobno).
Na zajęciach z dużą grupą licealistów, i to pod gołym niebem, zadawałam pytanie: co sądzą o twierdzeniu, że albo nic nie ma sensu, albo wszystko ma sens?
Młodzież była poruszona takim postawieniem sprawy.
Cytat pochodzi z serialu "Dr House".