Co chce, to robi., wpisy, strona 3

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
01	02	03	04	05	06	07
08	09	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31	01	02	03	04

Archiwum sierpień 2022, strona 3

Dają to bierz

biją

to uciekaj uciekaj

najpierw sobie sobie sobie

a potem

dziadom

Przez kilka dni w tygodniu pracuję w biurze zamiast w domu. W przerwie obiadowej spotykam się z moją siostrą, A., która ma swoje sprawy w pobliżu. Jest świetnie tak sobie normalnie wyjść na powietrze, na kawę i colę albo i spaghetti, posiedzieć przy kawiarnianym stoliku, w miłym półcieniu, kiedy z nieba leje się żar.

A. mówi, że upał, ale dla mnie jest w sam raz, bo suche powietrze powoduje, że gorąco mnie nie męczy. A niebo jest lazurowe i bezchmurne.

Jestem zmęczona, bo jestem niewyspana.

Tatuś przekazał mi gen niespania, a raczej płytkego spania: śpię czujnie jak zając.

Mama mogła przekazać mi gen zasypiania w każdych okolicznościach: jej matka miała praktycznie narkolepsję. Ale tego genu nie dostałam.

Źle śpię, wstaję niewyspana, a poranki polegają na walce ze zmęczeniem. Z wiekiem jest gorzej.

Wysypiam się tylko po płytkiej narkozie, przy kolonoskopii albo gastroskopii, kiedy podają mi jakieś opiaty, dlatego nie jest to sposób do częstego wykorzystywania.

Jest jeszcze jedna możliwość: kiedy z niedospania będę bardzo wyczerpana, zasnę w końcu pewnej nocy kamiennym snem, który przyniesie mi trochę wytchnienia.

I tak trwam z dnia na dzień, jadąc na oparach paliwa.

W piątek moja uczennica powiedziała mi - słysząc, że chcę odwołać zajęcia weekendowe - że martwiła się o mnie, żem przepracowana, i że zasługuję na wychodne.

No to wzięłam wychodne i poszłam do lokalu spotkać się z Ju. Porozmawiać o życiu nad talerzem krewetek i sałatki z serem kozim i przy kieliszku białego wina.

Zawsze po tych spotkaniach jestem w dobrym humorze, czyli służą mi. Chociaż widujemy się raptem kilka razy w roku (a myślałam, że częściej!).

Warto, naprawdę warto spotykać się tylko z takimi ludźmi, którzy nas wzmacniają. To jest ten przypadek.

Jestem wolontariuszem, który pracuje zdalnie z osobami z Ukrainy, ucząc je języka angielskiego. Magistrem tej specjalności zostałam 24 lata temu, wiem, jak to się robi, nawet zdalnie. Z każdym rokiem jestem bardziej świadoma procesu. Materiały, którymi dysponuję i które subskrybuję, dotykają oczywiście różnych tematów, więc wybór mam duży i nie muszę planować lekcji z dużym wyprzedzeniem. Wszystkie moje uczennice - T., lat 37, W., lat 60, I., lat 41 - są na poziomie A2. I tak, na kolejnych zajęciach opowiadamy sobie o poruszaniu się po mieście, zakupach, jedzeniu śniadań, o tym, co lubimy, a czego nie. I przyznam, że mam pewne opory przed wprowadzaniem lekkich tematów, jak wakacje, rozrywki, podróże po świecie. Ponieważ wiem, że kiedy gadamy o błahostkach, głupotkach, śmiejemy się, TAM giną ludzie, i to ludzie bliscy moim uczennicom.

Ale... to nie są głupotki. Normalne życie toczy się dalej, ponieważ takie są prawa natury i kultury. Nawet w aresztach i mordowniach KGB ludzie dla dodania sobie otuchy uczyli się języków i recytowali wiersze - żeby zapomnieć i żeby przygotować się do powrotu do normalnego życia właśnie. Gdy przeminą raszyści, a imperium zła na Wschodzie odejdzie w zapomnienie.

Moje uczennice to wykształcone osoby, które mają duże szanse na stworzenie sobie świata na nowo - w Belgii, w Ukrainie albo gdziekolwiek indziej, a ja zaproponowałam im pomoc na miarę swoich możliwości oraz ich chęci.

"Jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie" (T. Lipiński).

Co chce, to robi.

Kalendarz

Kategorie postów

Strony

Archiwum

Archiwum sierpień 2022, strona 3

Chór przodków

Żar, żar

Opary

Wychodne

Co normalnie wypada

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
01	02	03	04	05	06	07
08	09	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31	01	02	03	04

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
01	02	03	04	05	06	07
08	09	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31	01	02	03	04

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
01	02	03	04	05	06	07
08	09	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31	01	02	03	04