Blog zastępczy, szary, pakowy, gat. II. / Albonubes: typowa szatynka.
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
Wróciłam właśnie z Polski, gdzie spadł śnieg.
Odwiedziłam kilka szkół i uczelni, opowiadałam młodziakom o językach i ich znaczeniu. Zamówiłam nowe okulary. Zjadłam rurkę z kremem oraz świeżą, pyszną pizzę. Włożyłam rękę do morskiej wody. Spotkałam wiele niesamowitych osób.
Teraz odpoczywam.
18 lipca 2019, Alicante, centrum Imaginalia
Filozofia – dialogi sokratejskie – tertuliańskie
Notatki w zeszycie
Wolność
Czym jest wolność? Co sprawia, że czujemy się wolni? Czujemy się wolni, kiedy... Kiedy nie napotykamy przeszkód, by robić to, czego chcemy. Czuć się wolnym to umieć osiągnąć stan koegzystencji, czuć harmonię ze wszystkim wokół siebie, czuć porządek wewnętrzny, spójność.
Wolność zależy od wielu czynników. Jest wolność ekonomiczna, finansowa... Społeczeństwo kapitalistyczne ze swoimi partiami jest mniej wolne. Istnieje mnóstwo opcji - zależności!
Czy czuć się wolnym oznacza być wolnym? Manipulowani, możemy w tym uczestniczyć bądź nie. Poczucie wolności może być manipulacją. Możemy mieć do wyboru trzy lub sto smaków lodów. Jeżeli w restauracji zaproponują nam trzy smaki lodów: waniliowy, czekoladowy i truskawkowy, wybór będzie prosty. Ale jeżeli kelner powie nam, że mają sto smaków, nie będziemy umieli wybrać. A więc wybór może być niewolą!
Wygoda, komfort z jednej strony - z drugiej wolność, która jest ryzykiem, wyborem. Kompromis? Kiedy wybieramy, pojawia się odpowiedzialność i dyscyplina, wymaga sumienności.
Czy autentyczna wolność pozwala puszczać głośno muzykę?
Nie wszystko może być dobre dla wszystkich.
Potrzebujemy poznać samych siebie.
Prawdziwa edukacja: aby umieć myśleć, by żyć lepiej i być lepszą, lepszym. To zaproszenie do odkrywania samych siebie - bardziej wolnych.
Wolność to świadomość poznania tego, co musimy robić.
Wyobraźnia, kultura własna i wola rozwoju są integralne dla osoby ludzkiej, którą konstruujemy jako dorośli.
Wolność – wartość najwyższa czy nie?
Czy w więzieniu można być wolnym, czy nie? (Thoreau)
Czy jest wolność społeczna? Osobista? Kto walczy z niesprawiedliwością, idzie do więzienia.
Kto jest bardziej wolny – osoba żyjąca w tyranii, czy osoba, która walczy?
Czy istnieje wolność? Bycie wolnym jest bardzo trudne (ser libre es muy dificil). Wolność definiuje wolny rynek. Wybory – głosowanie to część wolności. Ale czy to wszystko? Nie.
Prawa człowieka zdefiniowane przez Rewolucję Francuską – można robić wszystko, co nie rani drugiego człowieka; można korzystać ze swoich praw.
Istnieją różne prawdy; nie ma jednej prawdy. Można o nich dyskutować lub prowadzić dialog.
***
Powyższe zapiski są streszczeniem notatek, jakie zrobiłam podczas otwartych zajęć w Centrum Imaginalia w Alicante, poświęconych dialogom sokratejskim, tutaj pojęciu wolności.
Poszłam do okologa z nadzieją, że może coś wymyśli. Nie wymyślił. Zaproponował i zrobi mi powtórną irydotomię z lewej strony.
Zez nie jest wg niego do operacji. Jestem półślepa i tyle.
Deszcz, po południu spadł deszcz, który świetnie zgrał się z nastrojem miesiąca i kupami opadłych liści.
Wczoraj w pracy miałam małą przerwę kulturalną - parzenie i picie herbaty fachowo i z opisem szczegółów.
Wieczorem ukulturalniałam się w teatrze na sztuce "Deux mains. La liberte" ("Dwie ręce. Wolność") poświęconej Sprawiedliwemu wśród narodów świata dr. Felixowi Kerstenowi, masażyście Himmlera. Owszem, w historii opartej na faktach, ale potraktowanej popkulturowo. Co ciekawe, w sztuce padają znamienne słowa z dewizy SS, "moim honorem jest wierność" (“Mon honneur s’appelle fidélité“), spopularyzowane w korespondecji pewnego polityka, który na tle reszty wyróżnia się bezbłędną ortografią i dogłębną wiedzą o historii, którą studiował 16 lat. Całość sztuki raczej patetyczna. Inny ciekawy cytat do zapamiętania: dr Kersten zapytany, czy zje ciastko (a jadł ich mnóstwo) odpowiedział, że jeżeli powie nie, to jego nie powie tak.
Powrót do domu o jedenastej, i jeszcze zerknięcie na stary film z Jacques'em Brelem, który (także jako lekarz) uwodzi XVII-wieczne mężatki.
Długi, bardzo męczący dzień - nie był zły.
Zauważyłam jeszcze, że straszne nazwiska wymawiane bez "h" są nieco mniej straszne. Wymawiani po francusku Itler oraz Immler są bardziej parodią potworów niż potworami.
Otwiera mi w lekkiej manii
i wiedzie
przez mokry sad
jest jesień
jest wiosna
dwadzieścia lat
znamy się
nie żyje
no cóż
i tak się cieszę
tak