Co chce, to robi., Najnowsze wpisy, wpisy, strona 13

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

Najnowsze wpisy, strona 13

Przekwitły akacje. Kwitną bujnie lipy i jaśminy. Słodycz tych aromatów miesza się w ciepłym powietrzu i miesza nam w głowach.

Szybko, zaraz skończy się ta promocja!

Ten miesiąc jest ciężki. Nieznośnie.

Muszę zaliczyć kurs językowy, muszę wysłać raport o postępie prac do promotora. Muszę napisać recenzję pracy licencjackiej. Muszę normalnie pracować.

A na horyzoncie nie ma wakacji. Wakacje będą we wrześniu. Jak doczekać? Postaram się uciekać na weekendy. Może dłużej spać w weekendy... Jakoś to przeczekać.

Lipiec będzie lżejszy, sierpień chyba też. Taka jest nadzieja.

To mnie trzyma.

Pięć lat temu opuściła ten świat Zo., moja przyjaciółka, piękny, dobry człowiek. Tęsknię, pamiętam. Z nią będą mi się zawsze kojarzyć złote mniszki, które kwitną wiosną.

Puściłam Jotowi jedną z moich ulubionych piosenek z jednego z moich ulubionych filmów. - Czy to Elvis Presley? - pyta mój Jot, dziecko dwudziestego pierwszego wieku. - To Dean Martin - wyjaśniam.

Dean Martin śpiewa piosenkę "My rifle, my pony and me" w filmie "Rio Bravo" (1959) leżąc, z kapeluszem nasuniętym na twarz, jakby od niechcenia. Śpiewa kowbojską balladę gładkim jak jedwab, idealnie czystym barytonem z wibrato. "No more cows to be ropened". Żadnych krów do przywiązania. Można odwiesić kapelusz.

Głos aktora nie tylko koi, ale dotyka czegoś istotnego w słuchaczach, może dlatego, że "Rio Bravo" jest skromnym filmem o przyjaźni i współpracy, o przezwyciężaniu nałogu i o sprawiedliwości. Kiedy byłam dzieckiem, zrobił na mnie - obejrzany w TV - wielkie wrażenie. A muzyka zwłaszcza. Podwójna płyta Deana Martina była ostatnim prezentem, jaki dałam na święta mojemu ojcu.

"Troje moich towarzyszy: moja strzelba, mój koń i ja". Ciepłe wieczorne powietrze dotyka twarzy; wciągasz w nozdrza zapach ogniska i stajni. Samotność i bycie w pełni sobą jednocześnie. Foletowe światło w wąwozie. Balsamiczny wieczór.

Czego i Czytelnikom życzę.

Piosenki z Rio Bravo

Dotarły do mnie przyjemne wieści: poproszono mnie o nadesłanie tekstu wystąpienia, jakie wygłosiłam w Gdańsku, do publikacjii w dwóch czasopismach. Termin upływa w lipcu.

Co prawda, ja tego tekstu nie wygłosiłam, bo zabrakłoby mi czasu. Mówiłam tylko o tekstach poetyckich, jakie w nim zawarłam. Teraz muszę go porządnie przygotować do druku, może się uda.

Należałoby więc usiąść i pisać, tylko że jestem zmęczona. Wszystkim.

Ale może się zbiorę, bo zdaje się, że warto.

Co chce, to robi.

Kalendarz

Kategorie postów

Strony

Linki

Archiwum

Najnowsze wpisy, strona 13

Promocja ograniczona w czasie

Czerwiec, raz

Pięć lat

Fioletowe światło w wąwozie

Pisanie

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06