Co chce, to robi., wpisy, strona 1

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	01	02	03

Archiwum czerwiec 2022, strona 1

Padało

jestem

wchmuręwzięta

Mam wakacje od studiów, więc uwolniona głowa szuka sobie roboty. Robię notatki do prezentacji-zaliczenia o literaturze Baroku. Siedzę na balkonie z tomem barokowej poezji (wydanie BN - Biblioteki Narodowej, cudo) i czytam sobie o konceptach, emblematach, ikonach, hiperbolach i trzynastozgłoskowcach. Tym żyłam w 1993 r., przygotowując się do olimpiady przedmiotowej: literaturą staropolską.

Człowiek baroku był zupełnie współczesny, żył w warunkach płynnej rzeczywistości, którą współtworzyły czasy nieustannych wojen (tureckich, rosyjskich, szwedzkich), rokoszów, sejmików, elekcji i sporów. Czasy paradoksów. Barokowi ludzie nie mieli telewizji ani internetu, pisali więc sporo wierszy, które miały szczęście dotrwać do naszych czasów (Wacław Potocki - 3 000 utworów - szacun). Wiersze te krążyły najczęściej w odpisach wśród bliskich i przyjaciół, choć przecież wynalazek druku miał się dobrze. Były to zarówno teksty o najwyższym stopniu wyrafinowania, erudycyjne, jak i zwykłe obscena.

Siedzę więc sobie na balkonie, rozmyślam, wciągam do płuc chłodne po deszczu powietrze. Myślę, że niewiele się w ludziach zmieniło od siedemnastego wieku. Może tylko sztafaż, zewnętrzna powłoka.

Ciekawie jest patrzeć na te wszystkie procesy upadku własnego ciała, czyli jedynego domu-wehikułu, jaki mamy. Rozłożone w czasie, a nieuchronne. Wcale nie chodzi o żadne zmarszczki (ci, którzy mi źle życzą, mylą się, mówiąc, że się ich boję) ani siwe włosy, a o luźną skórę, zapadające się policzki i stopniowy zanik mięśni. Senność przychodzi już po dziewiątej wieczorem, chociaż zawsze się było nocnym markiem, a blady świt już budzi, niewyspaną i sztywną od spania w jednej pozycji. A do zalet przekwitania zaliczyć trzeba coraz solidniejszy spokój wewnętrzny i zgodę na to, co jest, no bo co ma być? Na końcu jest koniec, a człowiek jest "błysk, bąbel, by go królem zwano".

Mój dziadek wyjawił raz swojemu zięciowi - a mojemu ojcu - że przeżył kiedyś w młodości załamanie. Otóż, gdzieś tak około roku 1936, poszedł na jarmark czy też targ ze wszystkimi oszczędnościami, a było to dwadzieścia pięć złotych. Pieniądze te jednak wydał, czyli w całości przegrał, grając w trzy karty. Myślałem, żeby się powiesić, powiedział dziadek. Który w oczach swojego zięcia, a także moich, nie był kimś, kto przegrywa oszczędności w karty, a tym mniej kimś, kto mógłby z tego powodu chcieć skończyć z sobą.

Za te pieniądze miał kupić coś dużego.

Dalszy tok wydarzeń pokazuje, że się nie powiesił i wiele lat później (jakieś trzydzieści osiem) został moim dziadkiem.

Jestem do dziadka pod wieloma względami podobna. Wczoraj właśnie osiągnęłam pewien kres wytrzymałości na przeciwności losu, a wszystko to bez hazardu, tyle że kieszenie tak samo puste.

Jak poradzić sobie z kolejnym rozczarowaniem? Przeczekać? Jak długo czekać? I na co?

Wczoraj skończyłam studia podyplomowe - zdalnie. Pierwotnie miałam w tym celu pojechać do W., ale gdy okazało się, że obrona będzie online, postanowiłam zredukować koszty i wyprawa się nie odbyła. Next time.

Jestem zatem wykwalifikowanym nauczycielem języka polskiego jako obcego. Kiedy zaczynałam studia, było to raczej hobby; teraz okazało się, że jest konieczność, by polskiego uczyć (się), więc jest rynek. Ale ja to robię jako wolontariusz - i także zdalnie.

W przyszłym roku zostanę też, mam nadzieję, polonistką w pełnym tego słowa znaczeniu. Czego zawsze chciałam, ale wstydziłam się spróbować. Zajęcia zaczęliśmy już w tym semestrze; mam do przeczytania "Cierpienia młodego Wertera", a do napisania prezentację na temat baroku, który pasjami uwielbiam i który ma wiele wspólnego z płynną rzeczywistością za naszymi oknami.

Sama obrona była bardzo krótka, a w ramach pytania o komunikację międzykulturową pozwoliłam sobie przywołać przykład obecnego trenera kadry Czerwonych Diabłów, który porozumiewa się z francusko- i niderlandzkojęzycznymi kadrowiczami w języku trzecim, czyli po angielsku.

Takie ze mnie filo-looo.

Co chce, to robi.

Kalendarz

Kategorie postów

Strony

Archiwum

Archiwum czerwiec 2022, strona 1

Upał i po

Na barokowo

Decline

Trzy karty

Kwalifikacja

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	01	02	03

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	01	02	03

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
30	31	01	02	03	04	05
06	07	08	09	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	01	02	03