świat, strona 21

Właśnie przeczytałam książkę dziennikarza politycznego Kamila Dziubki pt. "Kulisy PIS".

Jakie wrażenia?

Odruchowo chciałam napisać, że to gniazdo żmij. Ale nie, żmije to piękne i pożyteczne zwierzątka. Taka żmija zygzakowata na przykład.

Jesienne słońce nadal nam świeci. W tym słońcu wczoraj Jot rozegrał pierwszy mecz ligowy przeciw drużynie z maleńkiego Melsbroek. Wygrany przez nas 4:0, co stanowi piękną inaugurację sezonu. Choć Jot ani nie strzelił, ani nie miał asysty, a grał na lewym skrzydle.

Myślę, że to jest dobry prognostyk, znak albo wróżba, jak by tego nie nazwać. Jot awansował do kategorii U-21, i to już samo w sobie jest wyzwaniem - koledzy z drużyn są dorośli i fizycznie silniejsi.

Kłopot tylko, że nowiutkie buty nike obtarły Jota niemiłosiernie, w związku z czym musi pauzować, aż rany się zagoją (ma to po mnie, bon).

Amatorska liga belgijska - tylko tyle, aż tyle.

A teraz zbieram się w sobie, żeby pójść lub pojechać na siłownię, póki pogoda cudna.

W sobotę, ubiegłą, namówiłam Jo. na wycieczkę do Walonii, konkretnie do Nivelles.

Ledwo wyszłyśmy z domu na ulicę, zawołałam - Zobacz, jesień!

Bo było już jesiennie, z niskim słońcem, przyjemnie, ale już z ostrzeżeniem: zaraz się skończy.

Miasteczko jest malutkie, z zachowanymi śladami średniowiecza. I z kolegiatą św. Gertrudy, patronki kotów.

Zjadłyśmy tradycyjny belgijski obiad - w tajskiej sieciówce.

17 lipca.

Znowu jestem w mieście światła, od wczorajszej nocy, kiedy to wylądowaliśmy w Alicante z godzinnym opóźnieniem. Kiedy zameldowałam się w hotelu, była już północ.

Ściskamy się na powitanie z A., właścicielem hotelu, wręczam mu belgijskie czekoladki. - Witajcie w domu - mówi i czuję, że jedenastu latach to nie jest tylko kurtuazja.

Do podpisania był jakiś dodatkowy formularz - nowy wymóg policji. Podałam płeć - żeńska. Biurokracja.

19 lipca.

Wakacje rozkręcają się, mamy około 35 stopni, w słońcu powyżej 40. Wilgotność powyżej 60%. Morze w tym wszystkim daje nam trochę ochłody, ale dotarcie na plażę i z powrotem wywołuje strugi potu na plecach. A w wodzie:

Chodzi o to że

nic się nie dzieje

wiszę w wodzie

zupełnie bez zgryzot

wszystko jest daleko

i jestem sobie sobą

Po zakupach w centrum handlowym (Jot chciał więcej ubrań, och) poszliśmy zjeść do baru Tómate przy ulicy Poeta Quintana. Mają dość drogo, choć krewetki w czosnku dobre. Wypiliśmy po dwa napoje; wszystko paruje. Możliwe, że ludzkość wyginie wśród susz i pożarów. Być może, ale ja na to nic nie poradzę. Mogę zajmować się tylko własną lokalną skalą. Jestem bardzo małą istotą ludzką bez wpływu na lokalne procesy. Ale świat w tej formie lubię i chciałabym go zachować.

Chciałam pójść na "Carmen" w wykonaniu Opery Madryckiej w El Campello, ale spektakl jest przeniesiony na sierpień.

Hiszpanki właśnie wygrały z Angielkami i są mistrzyniami świata w piłce nożnej.

Ten turniej zaczęłam oglądać miesiąc temu, na wakacjach w Hiszpanii.

Myślę, że Hiszpanki zasłużyły na ten sukces. Mecz był też dobrze sędziowany przez Amerykankę Tori Penso.

Nie muszę już kibicować, robię sobie siestę.

mecz finałowy